ਜਿਨਾਹ ਨੂੰ ਸਿੱਖਾਂ ਨਾਲ ਕਿਉਂ ਸੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਿਆਰ, ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸੀ ਧਰਤੀ ਦੀ ਹਰ ਚੀਜ਼, ਫਿਰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਬਣੀ ਗੱਲ?

ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਮ ‘ਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਵੰਡ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਜਿਨਾਹ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਵੰਡਿਆ ਜਾਵੇ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਰ ਮੰਗ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸਨ। ਲਾਰਡ ਮਾਊਂਟਬੈਟਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ‘ਤੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਯਾਦਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਕੁਝ ਸਿੱਖ ਆਗੂਆਂ ਨਾਲ ਵੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਲਈ, ਜਿਨਾਹ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਪੜ੍ਹੇ ਬਿਨਾਂ ਦਸਤਖਤ ਕਰਨ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ

ਮੇਰੇ ਸ਼ਬਦ ਰੱਬ ਦੇ ਸ਼ਬਦ– ਜਿਨਾਹ

ਜਦੋਂ ਜਿਨਾਹ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਉਦਾਰ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ, ਪਰ ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਜੇ ਉਹ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਾਅਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਉੱਥੇ ਨਾ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਕੀ ਹੁੰਦਾ? ਜਿਨਾਹ, ਜੋ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਰੁਤਬੇ ਬਾਰੇ ਬੇਪਰਵਾਹ ਸੀ, ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਮੇਰੇ ਦੋਸਤੋ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ, ਮੇਰੇ ਸ਼ਬਦ ਰੱਬ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਾਂਗ ਹਨ। ਕੋਈ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀਂ ਹਟੇਗਾ।” ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਮਹਾਰਾਜਾ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਆਗੂ ਜਿਨਾਹ ਦੇ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਫਸੇ। ਮਹਾਰਾਜਾ ਨੇ ਜਿਨਾਹ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਵੰਡ ਦੇ ਭਿਆਨਕ ਨਤੀਜਿਆਂ ਬਾਰੇ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਪਰ ਜਿਨਾਹ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ‘ਤੇ ਕੁਝ ਵੀ ਸੁਣਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਸੀ।

ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਅਤੇ ਸਿੱਖਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਫਾਰਮੂਲੇ ਦੀ ਭਾਲ

ਦੇਸ਼ ਦੀ ਵੰਡ ਲਗਭਗ ਅੰਤਿਮ ਰੂਪ ਲੈ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਰਸਮੀ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਬਾਕੀ ਸੀ। ਪਰ ਜਿਨਾਹ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਵੰਡ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਮਾਊਂਟਬੈਟਨ ਨੇ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਜਿਨਾਹ ਨੂੰ ਮਹਾਰਾਜਾ ਪਟਿਆਲਾ ਯਾਦਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਅਤੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਇੱਕਜੁੱਟ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕਿਸੇ ਫਾਰਮੂਲੇ ‘ਤੇ ਸਹਿਮਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਮੁਲਾਕਾਤ 15 ਅਤੇ 16 ਮਈ 1947 ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ। ਇਸ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦੀ ਖ਼ਬਰ 18 ਮਈ ਨੂੰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਟਾਈਮਜ਼ ਅਤੇ ਟ੍ਰਿਬਿਊਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਸੀ। ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨੀ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਇਸ਼ਤਿਆਕ ਅਹਿਮਦ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਮਹਾਰਾਜਾ ਨੇ ਜਿਨਾਹ ਨੂੰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀਆਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਗਰੰਟੀ ‘ਤੇ ਸਵਾਲ ਕੀਤਾ। ਭਾਰਤ ਨਾਲ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਰਹੱਦ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ, ਮਹਾਰਾਜਾ ਨੇ ਸਿੱਖ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਇਆ ਕਿ ਇਸ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨਦੇਹੀ ਚਨਾਬ ਦਰਿਆ ‘ਤੇ ਕੀਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਜਿਨਾਹ ਇਸ ਨੂੰ ਸਤਲੁਜ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ।

Pic Source: TV9 Hindi

ਦੇਸ਼ ਵੰਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਵੰਡਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ

20 ਮਈ 1947 ਨੂੰ, ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਸੈਕਟਰੀ ਸਰ ਏਰਿਕ ਮਿਏਵਿਲ ਨੇ ਮਾਊਂਟਬੈਟਨ ਨੂੰ ਇੱਕ ਟੈਲੀਗ੍ਰਾਮ ਰਾਹੀਂ ਜਿਨਾਹ ਅਤੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਵਿਚਕਾਰ ਹੋਈ ਮੁਲਾਕਾਤ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਵੰਡ ਦੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ। ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਇਸ਼ਤਿਆਕ ਅਹਿਮਦ ਦੀ ਕਿਤਾਬ, “ਦਿ ਪਾਰਟੀਸ਼ਨ ਆਫ਼ ਪੰਜਾਬ ਇਨ 1947: ਏ ਟ੍ਰੈਜੇਡੀ, ਏ ਥਾਊਜ਼ੈਂਡ ਸਟੋਰੀਜ਼” ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਸੇ ਟੈਲੀਗ੍ਰਾਮ ਵਿੱਚ ਮਿਏਵਿਲ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਵੰਡ ਹੋਣ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ, ਸਿੱਖ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਵੰਡ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਵੀ ਵੰਡ ਜੋ ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ, ਹੋਰ ਸੰਪਤੀਆਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਹਿੱਸੇ ਲਈ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਥਾਨ ਰਾਖਵਾਂ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸਖ਼ਤ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ।

ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ

ਮੁਗਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਰੂਸ ਦੇ ਜ਼ਾਰ ਸਾਮਰਾਜ ਤੋਂ ਕੀ ਖਰੀਦਦੇ ਅਤੇ ਕੀ ਵੇਚਦੇ ਸੀ?

ਰੂਸੀ ਦੀ ਉਹ ਖੋਜ ਜਿਸ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਪੜ੍ਹਨਾ ਲਾਜ਼ਮੀ,

ਭਾਰਤੀ ਮਲੇਸ਼ੀਆ ਦੇ ਦੀਵਾਨੇ ਕਿਉਂ ਹੋਏ, ਵੀਅਤਨਾਮ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡਿਆ

ਜੇਕਰ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਵੰਡ ਸਿਰਫ਼ ਆਬਾਦੀ ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਦੌਲਤ ਵਿੱਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਦੇ ਹਿੱਸੇ, ਸੂਬੇ ਦੀ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਯੋਗਦਾਨ ਅਤੇ ਵੰਡੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਇਕਾਈਆਂ ਦੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਦੀ ਇੱਛਾ ਆਦਿ ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਸਿੱਖਾਂ ਅਤੇ ਹਿੰਦੂਆਂ ਦੋਵਾਂ ਨਾਲ ਘੋਰ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀ ਹੋਵੇਗੀ।

ਜਿਨਾਹ ਵੱਲੋਂ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਧਰਤੀ ‘ਤੇ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਣ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼

ਇਸ ਲੜੀ ਵਿੱਚ ਜਿਨਾਹ ਅਤੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਮੁਲਾਕਾਤ ਵਿੱਚ, ਮਾਊਂਟਬੈਟਨ, ਲਿਆਕਤ ਅਲੀ ਖਾਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੇਗਮ ਵੀ ਮੌਜੂਦ ਸਨ। ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਇਸ਼ਤਿਆਕ ਅਹਿਮਦ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਮਹਾਰਾਜਾ ਦੇ 19 ਜੁਲਾਈ, 1959 ਦੇ ਟ੍ਰਿਬਿਊਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਲੇਖ, “ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਜਿਨਾਹ ਦੀ ਇੱਕ ਸਿੱਖ ਰਾਜ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼” ਦੇ ਕੁਝ ਅੰਸ਼ਾਂ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।

ਮਹਾਰਾਜਾ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਜਾਮ ਪੀਤਾ ਅਤੇ ਖਾਣ ਲਈ ਚਲੇ ਗਏ। ਜੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹੋਵਾਂ ਤਾਂ ਜਿਨਾਹ ਨੇ ਇਸ ਧਰਤੀ ‘ਤੇ ਸਭ ਕੁਝ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਦੇ ਦੋ ਪਹਿਲੂ ਸਨ। ਇੱਕ ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ‘ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਸੀ ਅਤੇ ਦੂਜਾ ਪੰਜਾਬ ਬਾਰੇ ਸੀ, ਜੋ ਦੱਖਣ ਦੇ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਇੱਕ ਵੱਖਰੇ ਸਿੱਖ ਰਾਜ ਬਾਰੇ ਸੀ।”

ਮੇਰੀ ਮਾਸਟਰ ਤਾਰਾ ਸਿੰਘ, ਗਿਆਨੀ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਿੱਖ ਆਗੂਆਂ ਨਾਲ ਲੰਬੀ ਚਰਚਾ ਹੋਈ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸਾਰੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਜਿਨਾਹ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦੱਸੀਆਂ ਜੋ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਸਨ। ਲਿਆਕਤ ਅਲੀ ਅਤੇ ਬੇਗਮ ਲਿਆਕਤ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਆਕਰਸ਼ਕ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੁਸਲਿਮ ਲੀਗ ਵੱਲੋਂ ਹਰ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ।

ਮੈਨੂੰ ਸਿੱਖ ਰਾਜ ਦਾ ਮੁਖੀ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਰਾਜ ਦਾ ਮੁੱਖ ਦਫਤਰ ਪਟਿਆਲਾ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਵੀ ਸੀ। ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਆਕਰਸ਼ਕ ਸਨ। ਪਰ ਵਿਹਾਰਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਬਦਲ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਤੱਕ ਚੱਲੀ ਚਰਚਾ ਵਿੱਚ ਮਾਊਂਟਬੈਟਨ ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਸੁਣਨ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅਤੇ ਜਿਨਾਹ ਕਿਸੇ ਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਤਾਰੀਖ ‘ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਮਿਲ ਸਕਦੇ ਹੋ।

Pic Source: TV9 Hindi

ਜਿਨਾਹ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਰੱਖਣ ਲਈ ਉਤਸੁਕ ਸੀ

ਇਸ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮਹਾਰਾਜਾ ਪਟਿਆਲਾ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਹਰਦਿਤ ਸਿੰਘ ਮਲਿਕ ਨਾਲ ਹੋਈ ਇੰਟਰਵਿਊ ਤੋਂ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਮਲਿਕ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜਿਨਾਹ ਨੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤੀ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਇਸ ਲਈ ਮਹਾਰਾਜਾ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਆਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ।

ਫਿਰ ਇਹ ਮੁਲਾਕਾਤ ਮਲਿਕ ਦੇ ਭਰਾ ਦੇ ਬੰਗਲੇ 4, ਭਗਵਾਨ ਦਾਸ ਰੋਡ, ਦਿੱਲੀ ਵਿਖੇ ਹੋਈ। ਇਸ ਮੌਕੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਦੇ ਨਾਲ, ਮਾਸਟਰ ਤਾਰਾ ਸਿੰਘ, ਗਿਆਨੀ ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਮਲਿਕ ਮੌਜੂਦ ਸਨ। ਗੱਲਬਾਤ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਜਿਨਾਹ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨਾਲ ਰੱਖਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਉਤਸੁਕ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ ਜੋ ਸਿੱਖ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬਸ਼ਰਤੇ ਉਹ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲੈਣ।

ਸਾਰੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਮੰਨ ਲਈਆਂ

ਸਿੱਖ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀਆਂ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਜਿਨਾਹ ਨੂੰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਸਵਾਲ ਕੀਤਾ। ਮਲਿਕ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਸ਼੍ਰੀਮਾਨ ਜਿਨਾਹ, ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਉਦਾਰ ਹੋ ਪਰ ਅਸੀਂ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਡੀ ਸਥਿਤੀ ਕੀ ਹੋਵੇਗੀ? ਤੁਹਾਡੀ ਇੱਕ ਸਰਕਾਰ ਹੋਵੇਗੀ। ਤੁਹਾਡੀ ਇੱਕ ਸੰਸਦ ਹੋਵੇਗੀ। ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਰੱਖਿਆ ਬਲ ਹੋਣਗੇ।

ਇਸ ਸਭ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਕੀ ਭੂਮਿਕਾ ਹੋਵੇਗੀ?” ਜਿਨਾਹ ਨੇ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਪੁੱਛਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਮਿਸਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਘਟਨਾ ਰਾਹੀਂ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਸ਼੍ਰੀਮਾਨ ਮਲਿਕ, ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਮਿਸਰ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੋਇਆ ਸੀ? ਮੈਂ ਸਿੱਖਾਂ ਨਾਲ ਉਹੀ ਕਰਾਂਗਾ ਜਿਵੇਂ ਜਾਗਲ ਪਾਸ਼ਾ ਨੇ ਕੌਪਟਸ (ਈਸਾਈ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀਆਂ) ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਸੀ।”

ਮਿਸਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਜਿਨਾਹ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਦੋਂ ਕੌਪਟ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਪਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਮਿਲੇ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕੁਝ ਮੰਗਾਂ ਰੱਖੀਆਂ। ਪਾਸ਼ਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਜਾਣ, ਸੋਚਣ ਅਤੇ ਕਾਗਜ਼ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ‘ਤੇ ਲਿਖੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਕੌਪਟ ਵਾਪਸ ਆਏ, ਤਾਂ ਪਾਸ਼ਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਤੋਂ ਕਾਗਜ਼ ਲੈ ਲਿਆ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਪੜ੍ਹੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਹੈ। ਜਿਨਾਹ ਨੇ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਗੱਲਬਾਤ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ, “ਮੈਂ ਸਿੱਖਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਕਰਾਂਗਾ।”

Pic Source: TV9 Hindi

ਜਿਨਾਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦਾ ਰੱਬ ਮੰਨਦਾ ਸੀ

ਮਲਿਕ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜਿਨਾਹ ਦੇ ਇਸ ਬਿਆਨ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਅਸੀਂ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੇ ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦਾ ਇਹ ਨੇਤਾ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮਲਿਕ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸ਼੍ਰੀ ਜਿਨਾਹ, ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਉਦਾਰ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਹੋ ਪਰ ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ, ਰੱਬ ਨਾ ਕਰੇ, ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਾਅਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਵੇਗਾ ਅਤੇ ਤੁਸੀਂ ਉੱਥੇ ਨਹੀਂ ਹੋਵੋਗੇ ਤਾਂ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ? ਜਿਨਾਹ ਦੇ ਜਵਾਬ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਉਹ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਪੱਕਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ, “ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਸ਼ਬਦ ਰੱਬ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਾਂਗ ਹਨ, ਕੋਈ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀਂ ਹਟੇਗਾ।” ਜਿਨਾਹ ਦੇ ਆਕਰਸ਼ਕ ਵਾਅਦਿਆਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਸਿੱਖ ਉਸ ਦੇ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਫਸੇ। ਉਹ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਵੰਡ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਰਹੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਦੇ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਵੰਡ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਇਆ।