ਉਂਗਲ ਦੀ ਥਾਂ ਨਹੁੰ ‘ਤੇ ਕਿਉਂ ਲਗਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਚੋਣ ਸਿਆਹੀ? ਜਾਣੋ ਕਿਉਂ ਬਦਲੀ ਪਰੰਪਰਾ, ਅਤੇ ਕਿਹੜੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਹੈ ਇਸਦੀ ਮੰਗ

ਦਿੱਲੀ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਲਈ ਅੱਜ (05 ਫਰਵਰੀ 2025) ਵੋਟਿੰਗ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਪੋਲਿੰਗ ਬੂਥਾਂ ‘ਤੇ ਈਵੀਐਮ ਬਟਨ ਦਬਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਸਾਰੇ ਵੋਟਰਾਂ ਦੇ ਨਹੁੰਆਂ ‘ਤੇ ਨੀਲੀ ਸਿਆਹੀ ਲਗਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਵੋਟ ਪਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਵੋਟਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੀਲੀ ਸਿਆਹੀ ਵਾਲੇ ਨਹੁੰਆਂ ਨਾਲ ਸੈਲਫੀ ਲੈ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਪਰ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਵੋਟ ਪਾਉਣ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਇਸ ਅਮਿੱਟ ਸਿਆਹੀ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਕੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ?

ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 1951-52 ਵਿੱਚ ਆਮ ਚੋਣਾਂ ਹੋਈਆਂ। ਫਿਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਵੋਟ ਪਾਈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਾਰ ਵੋਟ ਪਾਈ। ਜਦੋਂ ਇਸ ਸੰਬੰਧੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੀਆਂ ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਹੱਲ ਲੱਭਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਕਈ ਵਿਕਲਪਾਂ ‘ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕਿਉਂ ਨਾ ਵੋਟਰਾਂ ਦੀ ਉਂਗਲੀ ‘ਤੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਲਗਾਇਆ ਜਾਵੇ। ਇਸ ਨਾਲ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਮਿਲੇਗੀ ਕਿ ਕਿਸਨੇ ਵੋਟ ਪਾਈ ਹੈ।

ਹੁਣ ਸਮੱਸਿਆ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਨਿਸ਼ਾਨ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਸਿਆਹੀ ਫਿੱਕੀ ਨਹੀਂ ਪੈਣੀ ਚਾਹੀਦੀ। ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਹੱਲ ਲੱਭਣ ਲਈ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੇ ਨੈਸ਼ਨਲ ਫਿਜ਼ੀਕਲ ਲੈਬਾਰਟਰੀ ਆਫ਼ ਇੰਡੀਆ (ਐਨਪੀਐਲ) ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕੀਤਾ। ਐਨਪੀਐਲ ਨੇ ਖੁਦ ਅਜਿਹੀ ਸਿਆਹੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਜਿਸਨੂੰ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਰਸਾਇਣਾਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਮਿਟਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਐਨਪੀਐਲ ਨੇ ਇਹ ਸਿਆਹੀ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਆਰਡਰ ਮੈਸੂਰ ਪੇਂਟ ਐਂਡ ਵਾਰਨਿਸ਼ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।

ਉਂਗਲ ਦੀ ਥਾਂ ਨਹੁੰ ‘ਤੇ ਲਗਾਇਆ ਜਾਣ ਲੱਗਾ

1971 ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਇਹ ਸਿਆਹੀ ਸਿਰਫ਼ ਉਂਗਲ ‘ਤੇ ਹੀ ਲਗਾਈ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ, ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਆਈ ਕਿ ਵਾਰਾਣਸੀ ਦੀ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਔਰਤ ਨੇ ਸਿਰਫ਼ ਇਸ ਲਈ ਵੋਟ ਪਾਉਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੀ ਉਂਗਲ ‘ਤੇ ਲੱਗਿਆ ਨਿਸ਼ਾਨ ਉਸਦੇ ਵਿਆਹ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗੇਗਾ। ਇਹ ਵੀ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਚਮੜੀ ‘ਤੇ ਬਣਿਆ ਨਿਸ਼ਾਨ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਰਗੜਨ ਨਾਲ ਮਿਟ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, 1971 ਵਿੱਚ, ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਨਹੁੰ ‘ਤੇ ਸਿਆਹੀ ਲਗਾਈ ਜਾਵੇਗੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਨਹੁੰ ਵਧਦੇ ਜਾਣਗੇ, ਨਿਸ਼ਾਨ ਗਾਇਬ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।

ਮੈਸੂਰ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕੰਪਨੀ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ

ਮੈਸੂਰ ਪੇਂਟਸ ਐਂਡ ਵਾਰਨਿਸ਼ ਲਿਮਟਿਡ, ਦੇਸ਼ ਦੀ ਇਕਲੌਤੀ ਕੰਪਨੀ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਸਿਆਹੀ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਦਹਾਕਿਆਂ ਪੁਰਾਣਾ ਮੈਸੂਰ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਲੋਕਤੰਤਰ ਦਾ ਅਮਿੱਟ ਨਿਸ਼ਾਨ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਕਦੇ ਖੁਦ ਸ਼ਾਸਕ ਸਨ, ਪਰ ਅੱਜ ਲੋਕਤੰਤਰ ਵਿੱਚ ਹਰ ਵੋਟਰ ਦੀ ਉਂਗਲ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਦਰਅਸਲ, ਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਕਰਨਾਟਕ ਦੇ ਮੈਸੂਰ ਵਿੱਚ ਵਾਡੀਅਰ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਰਾਜ ਕਰਦਾ ਸੀ।

ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ

ਜਿਸ ਮੁਗਲਈ ਖਾਣੇ ਦੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਵੀ ਦੀਵਾਨੇ ਕਿੱਥੋ ਆਉਂਦੇ ਸੀ ਉਸ ਦੇ ਮਸਾਲੇ

ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਧੁਰੰਧਰ ਦੇ ਰਹਿਮਾਨ ਵਰਗੇ ਕਿੰਨੇ ਡਕੈਤ?

ਬਾਰ, ਪੱਬ ਅਤੇ ਨਾਈਟ ਕਲੱਬ ਵਿੱਚ ਕੀ ਅੰਤਰ ਹੈ?

ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਵਾਡੀਅਰ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਰਾਜਾ ਨੇ 1937 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੇਂਟ ਅਤੇ ਵਾਰਨਿਸ਼ ਫੈਕਟਰੀ ਖੋਲ੍ਹੀ ਸੀ। ਇਸਦਾ ਨਾਮ ਮੈਸੂਰ ਲੈਕਰ ਐਂਡ ਪੇਂਟਸ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਆਜ਼ਾਦੀ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਫੈਕਟਰੀ ਨੂੰ ਕਰਨਾਟਕ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਚੋਣਾਂ ਲਈ ਸਿਆਹੀ ਬਣਾਈ ਜਾਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ। ਸਾਲ 1989 ਵਿੱਚ, ਇਸ ਫੈਕਟਰੀ ਦਾ ਨਾਮ ਬਦਲ ਕੇ ਮੈਸੂਰ ਪੇਂਟਸ ਐਂਡ ਵਾਰਨਿਸ਼ ਲਿਮਟਿਡ (MPVL) ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। MPVL ਇਹ ਸਿਆਹੀ ਸਿਰਫ਼ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਜਾਂ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਏਜੰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਸਪਲਾਈ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਇਸ ਲਈ ਫਿੱਕੀ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ ਸਿਆਹੀ

ਇਸ ਸਿਆਹੀ ਦਾ ਫਾਰਮੂਲਾ ਇੱਕ ਵਿਗਿਆਨ ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਤੋਂ ਆਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਪਿੱਛੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਅਤੇ ਉਦਯੋਗਿਕ ਖੋਜ ਪ੍ਰੀਸ਼ਦ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੇ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇਸਦੀ ਖੋਜ 1952 ਵਿੱਚ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭੌਤਿਕ ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਇਸਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਸਿਲਵਰ ਨਾਈਟ੍ਰੇਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਇਸਨੂੰ ਵੋਟਰ ਦੇ ਨਹੁੰ ‘ਤੇ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਿਲਵਰ ਨਾਈਟ੍ਰੇਟ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਸੋਡੀਅਮ ਨਾਲ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸੋਡੀਅਮ ਕਲੋਰਾਈਡ ਬਣਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਨੀਲੀ ਸਿਆਹੀ ਨੂੰ ਕਾਲੀ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਿਲਵਰ ਨਾਈਟ੍ਰੇਟ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ‘ਤੇ ਗੂੜ੍ਹਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਬਣ ਦਾ ਇਸ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਅਸਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।

ਇਸ ਚੋਣ ਸਿਆਹੀ ਦਾ ਸਹੀ ਫਾਰਮੂਲਾ ਅਜੇ ਵੀ ਗੁਪਤ ਹੈ। ਨਾ ਤਾਂ ਨੈਸ਼ਨਲ ਫਿਜ਼ੀਕਲ ਲੈਬਾਰਟਰੀ ਆਫ਼ ਇੰਡੀਆ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਮੈਸੂਰ ਪੇਂਟਸ ਐਂਡ ਵਾਰਨਿਸ਼ ਲਿਮਟਿਡ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਇਸਦਾ ਫਾਰਮੂਲਾ ਜਨਤਕ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਇਹ ਸਿਆਹੀ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।

30 ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ

ਇਹ ਅਮਿੱਟ ਚੋਣ ਸਿਆਹੀ ਅੱਜ 30 ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਚੋਣ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। MPVL ਦੀ ਇਹ ਸਿਆਹੀ ਭਾਰਤ ਸਮੇਤ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੇ ਕਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਦੇਸ਼ ਸਿਰਫ਼ MPVL ਤੋਂ ਹੀ ਸਿਆਹੀ ਖਰੀਦਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, MPVL ਤੋਂ ਇਹ ਸਿਆਹੀ ਖਰੀਦਣ ਵਾਲੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਦੱਖਣੀ ਅਫਰੀਕਾ, ਕੈਨੇਡਾ, ਮਾਲਦੀਵ, ਕੰਬੋਡੀਆ, ਮਲੇਸ਼ੀਆ, ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ, ਤੁਰਕੀ, ਨੇਪਾਲ, ਘਾਨਾ, ਪਾਪੂਆ ਨਿਊ ਗਿਨੀ, ਨਾਈਜੀਰੀਆ, ਬੁਰਕੀਨਾ ਫਾਸੋ, ਬੁਰੂੰਡੀ, ਟੋਗੋ ਅਤੇ ਸੀਅਰਾ ਲਿਓਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਕੰਪਨੀ ਦੀ ਵੈੱਬਸਾਈਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਸਾਲ 2019-20 ਵਿੱਚ ਇਸ ਕੰਪਨੀ ਦੀ ਆਮਦਨ 21.52 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਇਸਨੇ 4.70 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਦਾ ਮੁਨਾਫਾ ਕਮਾਇਆ ਸੀ।