ਰੂਸ ਅਤੇ ਚੀਨ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਕੇ ਭਾਰਤ ਕਿਵੇਂ ਬਣਿਆ ਬਾਘਾਂ ਦਾ ਗੜ੍ਹ? ਜਾਣੋ 5 ਵੱਡੇ ਕਾਰਨ
International Tiger Day 2025: ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬਾਘ ਹਨ। ਤਾਜ਼ਾ ਅੰਕੜੇ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ 3100 ਤੋਂ ਵੱਧ ਬਾਘ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਭਾਰਤ ਨੇ ਰੂਸ, ਚੀਨ, ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਥਾਈਲੈਂਡ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਟਾਈਗਰ ਦਿਵਸ ਦੇ ਮੌਕੇ 'ਤੇ, ਆਓ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਚੋਟੀ ਦੇ 10 ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿੱਥੇ ਅਤੇ ਕਿੰਨੇ ਬਾਘ ਹਨ ਅਤੇ 5 ਕਾਰਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਬਾਘਾਂ ਦਾ ਗੜ੍ਹ ਬਣਾਇਆ ਹੈ।
International Tiger Day 2025 ਜੰਗਲ ਦਾ ਰਾਜਾ ਕਿਹਾ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਬਾਘ ਅਜੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਅਤੇ ਤਾਕਤ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਦਹਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਭਾਰੀ ਗਿਰਾਵਟ ਆਈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ‘ਤੇ ਸੰਕਟ ਦੇ ਬੱਦਲ ਮੰਡਰਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਭਾਰਤ, ਰੂਸ ਅਤੇ ਚੀਨ ਬਾਘ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਿੰਨੋਂ ਦੇਸ਼ਾਂ -ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਹਾਲ ਹੀ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਨੇ ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਰੂਸ ਅਤੇ ਚੀਨ ਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਸਗੋਂ ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦੋਵੇਂ ਦੇਸ਼ ਭਾਰਤ ਦੇ ਨੇੜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਨ।
ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਜਾਰੀ ਕੀਤੇ ਗਏ ਤਾਜ਼ਾ ਅੰਕੜਿਆਂ ਅਨੁਸਾਰ, ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਲਗਾਤਾਰ ਵਧ ਰਹੀ ਹੈ, ਹਰ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਵੱਧ ਰਹੀ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਰੂਸ ਅਤੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਵਾਧਾ ਇੰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਬਾਘ ਦਿਵਸ ਦੇ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ, ਆਓ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਭਾਰਤ ਨੇ ਇਹ ਸਥਾਨ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ? ਇਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪੰਜ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਕੀ ਹਨ?
ਰੂਸ, ਚੀਨ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬਾਘਾਂ ਦੇ ਅੰਕੜੇ
ਵਿਸ਼ਵ ਆਬਾਦੀ 2025 ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 3100 ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਇਹ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਕੁੱਲ ਬਾਘਾਂ ਦਾ ਲਗਭਗ 75 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਹੈ। ਸਾਲ 2006 ਵਿੱਚ, ਇਹ ਗਿਣਤੀ ਸਿਰਫ 1,411 ਸੀ, ਯਾਨੀ ਕਿ ਪਿਛਲੇ 15-16 ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦੁੱਗਣੀ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਹੋ ਗਈ ਹੈ।
ਸਾਈਬੇਰੀਅਨ ਬਾਘ (ਅਮੂਰ ਟਾਈਗਰ) ਮੁੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅੰਕੜਿਆਂ ਅਨੁਸਾਰ, ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਲਗਭਗ 750 ਹੈ। ਰੂਸ ਨੇ ਵੀ ਸੰਭਾਲ ਦੇ ਯਤਨ ਕੀਤੇ ਹਨ, ਪਰ ਇਸਦਾ ਭੂਗੋਲਿਕ ਖੇਤਰ, ਮੌਸਮ ਅਤੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰੀਆਂ ਹਨ।
ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੈ। ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ 20 ਜੰਗਲੀ ਬਾਘ ਬਚੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਦੱਖਣੀ ਚੀਨ ਦੇ ਬਾਘ ਅਤੇ ਕੁਝ ਅਮੂਰ ਟਾਈਗਰ ਹਨ। ਬਾਘਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ਦੀ ਘਾਟ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਹਨ।
ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ
ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਬਾਘਾਂ ਦੇ ਹੋਣ ਦੇ 5 ਕਾਰਨ ਹਨ?
ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਵਾਧੇ ਦੇ ਕਈ ਕਾਰਨ ਹਨ, ਪਰ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕਾਰਨਾਂ ‘ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੀਏ, ਤਾਂ ਮੋਟੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪੰਜ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਆਓ ਇੱਕ-ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਜਾਣੀਏ।
1- ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਟਾਈਗਰ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਰਣਨੀਤੀ
ਸਾਲ 1973 ਵਿੱਚ, ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਟਾਈਗਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਜਿਸਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਘੱਟਦੀ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਰੋਕਣਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖਣਾ ਸੀ। ਇਸ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਦੇ ਤਹਿਤ, ਦੇਸ਼ ਭਰ ਵਿੱਚ 54 ਟਾਈਗਰ ਰਿਜ਼ਰਵ ਬਣਾਏ ਗਏ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਲਗਭਗ 75 ਹਜ਼ਾਰ ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਫੈਲੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਬਾਘਾਂ ਦੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ, ਸੰਭਾਲ ਅਤੇ ਵਿਸਥਾਰ ਲਈ ਬਜਟ ਵਿੱਚ ਲਗਾਤਾਰ ਵਾਧਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਕਰਨ ਲਈ ਅਤਿ-ਆਧੁਨਿਕ ਤਕਨਾਲੋਜੀ (ਕੈਮਰਾ ਟ੍ਰੈਪ, ਡੀਐਨਏ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ) ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਹੀ ਅੰਕੜੇ ਅਤੇ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਤਿਆਰ ਕਰਨਾ ਆਸਾਨ ਹੋ ਗਿਆ।
2- ਸਖ਼ਤ ਕਾਨੂੰਨ ਅਤੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਕਾਰਵਾਈ
ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ, ਜੰਗਲੀ ਜੀਵ ਸੁਰੱਖਿਆ ਐਕਟ, 1972 ਦੇ ਤਹਿਤ ਬਾਘਾਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਰਜਿਤ ਹੈ। ਸ਼ਿਕਾਰੀਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਸਖ਼ਤ ਕਾਰਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਬਾਘ ਸੰਭਾਲ ਅਥਾਰਟੀ ਵਰਗੀਆਂ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਨੇ ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਨਿਗਰਾਨੀ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਨੂੰ ਹੋਰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਰੂਸ ਅਤੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕਾਨੂੰਨ ਹਨ, ਪਰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
3- ਸਥਾਨਕ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਦੀ ਭਾਗੀਦਾਰੀ
ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ, ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਵਿੱਚ ਸਥਾਨਕ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਦੀ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਕਈ ਥਾਵਾਂ ‘ਤੇ, ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਬਾਘਾਂ ਦੇ ਸੈਰ-ਸਪਾਟੇ ਤੋਂ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਮਿਲਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਹ ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਵਿੱਚ ਸਹਿਯੋਗੀ ਬਣ ਗਏ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਮਨੁੱਖੀ-ਬਾਘ ਟਕਰਾਅ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਮੁਆਵਜ਼ਾ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਚਲਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਰੂਸ ਅਤੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ, ਸਥਾਨਕ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਦੀ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਸੀਮਤ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸੰਭਾਲ ਦੇ ਯਤਨਾਂ ਨੂੰ ਉਮੀਦ ਅਨੁਸਾਰ ਸਫਲਤਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਰਹੀ ਹੈ।
4- ਜੰਗਲਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ ਅਤੇ ਮਾਈਨਿੰਗ ‘ਤੇ ਕੰਟਰੋਲ
ਭਾਰਤ ਨੇ ਬਾਘਾਂ ਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਵਿਸਥਾਰ ਲਈ ਕਈ ਕਦਮ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਜੰਗਲਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ ‘ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾਈ ਗਈ ਹੈ, ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਮਾਈਨਿੰਗ ‘ਤੇ ਕੰਟਰੋਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਾਘਾਂ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਗਲਿਆਰੇ ਬਣਾਏ ਗਏ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਇੱਕ ਖੇਤਰ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਜਾ ਸਕਣ। ਰੂਸ ਵਿੱਚ ਬਰਫੀਲੇ ਜੰਗਲਾਂ ਅਤੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਹਿਰੀਕਰਨ ਕਾਰਨ ਬਾਘਾਂ ਦੇ ਨਿਵਾਸ ਸਥਾਨ ਸੁੰਗੜ ਗਏ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਖੇਤਰ ਫੈਲ ਗਏ ਹਨ।
5- ਸ਼ਿਕਾਰ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਵਪਾਰ ‘ਤੇ ਕੰਟਰੋਲ
ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ, ਬਾਘਾਂ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅੰਗਾਂ ਦੇ ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਵਪਾਰ ‘ਤੇ ਸਖ਼ਤ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਵਾਈਲਡਲਾਈਫ ਕ੍ਰਾਈਮ ਕੰਟਰੋਲ ਬਿਊਰੋ ਵਰਗੀਆਂ ਏਜੰਸੀਆਂ ਲਗਾਤਾਰ ਚੌਕਸੀ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ। ਭਾਰਤ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਹਿਯੋਗ ਤਹਿਤ ਬਾਘਾਂ ਦੇ ਅੰਗਾਂ ਦੇ ਵਪਾਰ ‘ਤੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਗਾਉਣ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਫਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਰੂਸ ਅਤੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਉੱਥੋਂ ਦੀਆਂ ਭੂਗੋਲਿਕ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਸਥਿਤੀਆਂ ਕਾਰਨ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਵਧੇਰੇ ਹਨ।
ਮਿਸਾਲ ਹਨ ਭਾਰਤ ਦੇ ਯਤਨ
ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤਿੰਨੋਂ ਦੇਸ਼ਾਂ – ਭਾਰਤ, ਰੂਸ ਅਤੇ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਲਈ ਯਤਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ, ਪਰ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭਾਰਤ ਨੇ ਸਰਕਾਰੀ, ਸਮਾਜਿਕ ਅਤੇ ਤਕਨੀਕੀ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਤਾਲਮੇਲ ਵਾਲੇ ਯਤਨ ਕੀਤੇ ਹਨ, ਉਹ ਦੂਜੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਉਦਾਹਰਣ ਹੈ। ਕੇਂਦਰੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਨਾਲ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਤਾਲਮੇਲ ਕਾਰਨ ਵੀ ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਰੂਸ ਵਿੱਚ, ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਰਹੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਚੀਨ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਹਿਰੀਕਰਨ ਅਤੇ ਰਵਾਇਤੀ ਦਵਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਬਾਘਾਂ ਦੇ ਅੰਗਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਨੇ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ। ਭਾਰਤ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਕਾਨੂੰਨ ਬਣਾਏ, ਸਗੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਵੀ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਵਿੱਚ ਭਾਈਵਾਲ ਬਣਾਇਆ।
ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਸਰਕਾਰੀ ਨੀਤੀਆਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਸਮਾਜ, ਵਿਗਿਆਨ, ਕਾਨੂੰਨ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਦੇ ਸਾਂਝੇ ਯਤਨਾਂ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ। ਰੂਸ ਅਤੇ ਚੀਨ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ, ਭਾਰਤ ਨੇ ਬਾਘਾਂ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਅਤੇ ਅਨੁਕੂਲ ਵਾਤਾਵਰਣ ਬਣਾਇਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਲਗਾਤਾਰ ਵੱਧ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਹ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਭਾਰਤ ਲਈ ਸਗੋਂ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਇੱਛਾ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਤਾਲਮੇਲ ਵਾਲੇ ਯਤਨ ਹੋਣ, ਤਾਂ ਖ਼ਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਈਆਂ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਬਚਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਕਿਉਂ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਿਉਂ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ?
ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਬਾਘਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਜਾਗਰੂਕ ਕਰਨ ਲਈ 2010 ਤੋਂ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਿਉਂ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਮਨਾਇਆ ਜਾਣ ਲੱਗਾ। ਇਸ ਸਾਲ, ਇਸ ਦਿਨ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਰੂਸ ਦੇ ਪੀਟਰਸਬਰਗ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਇੱਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਾਨਫਰੰਸ ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ, ਸਾਰੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨੇ ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਦੁੱਗਣੀ ਕਰਨ ਦਾ ਟੀਚਾ ਰੱਖਿਆ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਭਾਰਤ ਨੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਰਚਿਆ।
