ਕਿਵੇਂ ਸੀ ਆਜ਼ਾਦ ਭਾਰਤ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਸਵੇਰ, ਕੀ ਸਨ ਪ੍ਰਬੰਧ, ਕੀ- ਕੀ ਹੋਇਆ ?
Independence day 2023: 15 ਅਗਸਤ 1947 ਦੀ ਉਹ ਸਵੇਰ ਬਹੁਤ ਖਾਸ ਸੀ, ਹਰ ਪਾਸੇ ਜਸ਼ਨ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਸੀ। ਵੰਦੇ ਮਾਤਰਮ ਗੂੰਜ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਲੋਕ ਨੱਚ ਰਹੇ ਸਨ। ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਹਰੇਕ ਲਈ ਵੱਖਰਾ ਅਰਥ ਸੀ। ਦਿਲਚਸਪ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਿਨ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਬੱਸ ਦੀਆਂ ਟਿਕਟਾਂ ਲੈਣ ਤੋਂ ਵੀ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਸੀ ਕਿ ਬੱਸ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਦੀ ਨਹੀਂ, ਸਾਡੀ ਹੈ।
ਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ 76 ਸਾਲ ਪੂਰੇ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਭਾਵ ਆਜ਼ਾਦ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਵੀ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ 75 ਸਾਲ ਹੈ। ਪਰ, ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਇਹ ਤਾਰੀਖ਼ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੁੱਢਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੰਦੀ। ਦੇਸ਼ ਨੇ 14 ਅਗਸਤ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ 15 ਅਗਸਤ 1947 ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਜੋ ਜੋਸ਼, ਜਨੂਨ, ਉਤਸ਼ਾਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ।
ਉਹ ਅੱਜ ਵੀ ਸਹਿਜੇ ਹੀ ਸੁਣਿਆ ਅਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ 15 ਅਗਸਤ ਨੇੜੇ ਆ ਰਹੀ ਹੈ, ਦੇਸ਼ ਇੱਕ ਵੱਖਰੇ ਜਨੂੰਨ ਵਿੱਚ ਘਿਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਪਿਆਰ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰੋ।
ਅੱਜ ਦੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਇਹ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਗਾਉਣਾ ਬਹੁਤ ਆਸਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਿਨ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਵਾਲੀ ਦਿੱਲੀ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਹਰ ਪਾਸੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਹੀ ਸਨ, ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਸਨ। ਹਿੰਦੂ-ਮੁਸਲਿਮ ਲੜਾਈਆਂ ਹੋਈਆਂ। ਗਰੀਬੀ ਸੀ। ਭੁੱਖ ਲੱਗੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਦੇਸ਼ ਦੇ ਅੰਦਰ ਤਿੰਨ ਰਿਆਸਤਾਂ ਹੈਦਰਾਬਾਦ, ਭੋਪਾਲ ਅਤੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਭਾਰਤ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀਂ ਬਣੀਆਂ।
ਜੰਮੂ-ਕਸ਼ਮੀਰ 26 ਅਕਤੂਬਰ 1947 ਅਤੇ ਭੋਪਾਲ 1 ਜੂਨ 1949 ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਿਆ। ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸਭ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਤਤਕਾਲੀ ਗ੍ਰਹਿ ਮੰਤਰੀ ਸਰਦਾਰ ਵੱਲਭ ਭਾਈ ਪਟੇਲ ਨੇ ਫੌਜ ਭੇਜ ਕੇ ਨਿਜ਼ਾਮ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਕੀਤਾ ਸੀ।


