44 ਸਾਲਾ ਸ਼ਵੇਤਾ ਤਿਵਾੜੀ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਹੈ ਇਹ ਫੂਡ, ਅਕਬਰ ਤੇ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਸਨ ਦੀਵਾਨੇ
Shweta Tiwari Favourite Food: ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੁਗਲ ਮਾਸਾਹਾਰੀ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਸੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੁਗਲਾਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਖਪਤ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ ਭੋਜਨ ਵੀ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਸੀ, ਜਿਸਦੀ ਟੀਵੀ ਅਦਾਕਾਰਾ ਸ਼ਵੇਤਾ ਤਿਵਾੜੀ ਵੀ ਦੀਵਾਨੀ ਹੈ।
ਟੀਵੀ ਅਦਾਕਾਰਾ ਸ਼ਵੇਤਾ ਤਿਵਾੜੀ 44 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਫਿੱਟ ਹੈ। ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਦੌਰਾਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਫਿਟਨੈਸ ਅਤੇ ਮਨਪਸੰਦ ਭੋਜਨ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨਪਸੰਦ ਭੋਜਨ ਵਿੱਚ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ ਜੋ ਕਦੇ ਮੁਗਲਾਂ ਦਾ ਪਸੰਦੀਦਾ ਭੋਜਨ ਸੀ। ਇੰਟਰਵਿਊ ਵਿੱਚ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਬਣੀ ਖਿਚੜੀ ਉਸਦਾ ਮਨਪਸੰਦ ਭੋਜਨ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਖਿਚੜੀ ਪਸੰਦ ਹੈ ਜੋ ਸੂਪ ਵਾਂਗ ਬਣਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਖਿਚੜੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ ਪਕਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਸ਼ੈੱਫ ਹਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਸੋਖੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਖਿਚੜੀ ਭਾਰਤ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਭੋਜਨ ਹੈ, ਦੂਜੀ ਸਦੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸਬੂਤ ਇਸ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਮੁਗਲਾਂ ਦਾ ਮਨਪਸੰਦ ਫੂਡ?
ਸ਼ੈੱਫ ਹਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਸੋਖੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਖਿਚੜੀ ਮੁਗਲਾਂ ਦਾ ਵੀ ਪਸੰਦੀਦਾ ਪਕਵਾਨ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮੁਗਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਅਕਬਰ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਜਹਾਂਗੀਰ, ਦੋਵੇਂ ਖਿਚੜੀ ਦੇ ਦੀਵਾਨੇ ਸਨ। ਇਸ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਆਈਨ-ਏ-ਅਕਬਰੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਅਕਬਰ ਦਾ ਸੰਵਿਧਾਨ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਇੱਕ ਆਮ ਗਲਤ ਧਾਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਬਾਬਰ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਮੁਗਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ ਸੀ, ਮਾਸਾਹਾਰੀ ਪਕਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਇਹ ਸੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੁਗਲ ਰਸੋਈ ਵੀ ਭਾਰਤੀ ਪਕਵਾਨਾਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸੀ। ਲੱਪਸੀ, ਪੁਰੀ, ਲੱਡੂ ਅਤੇ ਖਿਚੜੀ ਵਰਗੇ ਪਕਵਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਰਸੋਈ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਏ।
ਇਹ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਕਬਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਜਹਾਂਗੀਰ ਨੂੰ ਪਿਸਤਾ ਤੇ ਕਿਸ਼ਮਿਸ਼ ਨਾਲ ਸਜਾਈ ਗਈ ਮਸਾਲੇਦਾਰ ਖਿਚੜੀ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਸੀ। ਇਸ ਦਾ ਨਾਮ ਲਾਜ਼ੀਜ਼ਾਨ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ, ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਸੁਆਦੀ। ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ, ਜੋ ਆਪਣੀ ਸਾਦੀ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਜ਼ਾਲਮ ਸੁਭਾਅ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਉਸ ਨੂੰ ਆਲਮਗਿਰੀ ਖਿਚੜੀ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੱਛੀ ਅਤੇ ਉਬਲੇ ਹੋਏ ਆਂਡੇ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਇਹ ਰਮਜ਼ਾਨ ਦਾ ਮੁੱਖ ਪਕਵਾਨ ਬਣ ਗਿਆ।
ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ
ਖਿਚੜੀ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਸਿਰਫ਼ ਭਾਰਤ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। 10ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਮੋਰੱਕੋ ਯਾਤਰੀ ਦੀ ਡਾਇਰੀ ਵਿੱਚ ਚੌਲਾਂ ਅਤੇ ਮੂੰਗ ਤੋਂ ਬਣੀ ਖਿਚੜੀ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਸੀ। 15ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਖਿਚੜੀ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਖਿਚੜੀ ਕਿੰਨੀ ਪੁਰਾਣੀ ਹੈ।
ਡੀਟੌਕਸ ਭੋਜਨ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਪੇਟ ਲਈ ਹਲਕਾ
ਸ਼ੈੱਫ ਹਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਚੌਲਾਂ ਅਤੇ ਦਾਲ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਖਿਚੜੀ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਉਪਲਬਧ ਹੈ। ਇਹ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਵੀ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ, ਮੈਨੂੰ ਬਿਸੀ ਬੇਲੇ ਭਾਟ ਪਸੰਦ ਹੈ। ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਗੁਜਰਾਤ ਵਿੱਚ, ਮੈਨੂੰ ਦਾਲ ਅਤੇ ਚੌਲਾਂ ਤੋਂ ਬਣੀ ਖਿਚੜੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਬਹੁਤ ਪਤਲੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਬੇਸ਼ੱਕ ਮੁੰਬਈ ਦੇ ਸ਼ੈੱਟੀ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸੰਸਕਰਣ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਸੁਆਦੀ ਹਨ। ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਡੀਟੌਕਸ ਫੂਡ ਨਹੀਂ ਕਹਾਂਗਾ, ਪਰ ਇਹ ਪੇਟ ਲਈ ਹਲਕਾ ਹੈ।
ਕਿੰਨੀ ਪੁਰਾਣੀ ਹੈ ਖਿਚੜੀ ?
ਯਜੁਰਵੇਦ ਵਰਗੇ ਵੈਦਿਕ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਖਿਚੜੀ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਇਹ 3500 ਸਾਲ ਪੁਰਾਣਾ ਪਕਵਾਨ ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿਸ਼ਰਣ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਚੌਲਾਂ, ਦਾਲਾਂ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦੇ ਮਿਸ਼ਰਣ ਤੋਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।
ਮੁਗਲਾਂ ਨੂੰ ਖਿਚੜੀ ਇੰਨੀ ਪਸੰਦ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਾਹੀ ਪਕਵਾਨ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ। ਆਯੁਰਵੇਦ ਵਿੱਚ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਤਵਿਕ ਭੋਜਨ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਭੋਜਨ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਪਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਸੰਤੁਲਿਤ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।
