ਸਾਵਣ ਦੇ ਆਖਰੀ ਸੋਮਵਾਰ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰ ਪੜ੍ਹੋ ਇਹ ਵਰਤ ਕਥਾ, ਮਹਾਦੇਵ ਕਰਨਗੇ ਕਿਰਪਾ!

Last Sawan Somwar Vrat Katha: ਅੱਜ ਯਾਨੀ 4 ਅਗਸਤ ਸਾਵਣ ਦਾ ਚੌਥਾ ਤੇ ਆਖਰੀ ਸੋਮਵਾਰ ਹੈ। ਸਾਵਣ ‘ਚ ਸੋਮਵਾਰ ਨੂੰ ਵਰਤ ਰੱਖਣ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹੱਤਵ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਕੋਈ ਸਾਵਣ ਸੋਮਵਾਰ ਨੂੰ ਵਰਤ ਰੱਖ ਕੇ ਸ਼ਿਵ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਾਵਣ ਦਾ ਆਖਰੀ ਸੋਮਵਾਰ ਮਹਾਦੇਵ ਦਾ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ੁਭ ਮੌਕਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਹ ਮਹੀਨਾ 9 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਸ਼ਰਾਵਣ ਪੂਰਨਿਮਾ ‘ਤੇ ਖਤਮ ਹੋਵੇਗਾ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਵਣ ਦੇ ਚੌਥੇ ਸੋਮਵਾਰ ਦੇ ਸ਼ੁਭ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਵਰਤ ਕਥਾ ਦਾ ਪਾਠ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਧਾਰਮਿਕ ਮਾਨਤਾ ਅਨੁਸਾਰ, ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਸਾਵਣ ਸੋਮਵਾਰ ਨੂੰ ਪੂਜਾ ਦੌਰਾਨ ਇਸ ਵਰਤ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਪਾਠ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਆਓ ਸਾਵਣ ਦੇ ਚੌਥੇ ਸੋਮਵਾਰ ਦੀ ਵਰਤ ਕਹਾਣੀ ਪੜ੍ਹੀਏ।

ਸਾਵਣ ਚੌਥੇ ਸੋਮਵਾਰ ਦੀ ਵਰਤ ਕਥਾ

ਮਿਥਿਹਾਸਕ ਕਥਾ ਅਨੁਸਾਰ, ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਕਾਲ ‘ਚ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ‘ਚ ਇੱਕ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਕੋਲ ਧਨ-ਦੌਲਤ ਦੀ ਕੋਈ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਕੋਈ ਔਲਾਦ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਭਗਵਾਨ ਭੋਲੇਨਾਥ ਦਾ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਭਗਤ ਸੀ। ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸ਼ਿਵ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਮਾਤਾ ਪਾਰਵਤੀ ਨੇ ਭਗਵਾਨ ਸ਼ਿਵ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਹੇ ਮਹਾਦੇਵ, ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਬਹੁਤ ਭਗਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਦੀ ਇੱਛਾ ਕਿਉਂ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ? ਉਹ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੀ ਕੋਈ ਔਲਾਦ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੰਤਾਨ ਦਿਓ।

ਭਗਵਾਨ ਸ਼ਿਵ ਨੇ ਮਾਂ ਪਾਰਵਤੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਸ ਦੀ ਕੋਈ ਸੰਤਾਨ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਜੇਕਰ ਉਸ ਦਾ ਬੱਚਾ ਵੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਬੱਚਾ 12 ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀਂ ਜੀਵੇਗਾ। ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਵੀ ਸ਼ਿਵ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਉਦਾਸੀ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੋਵੇਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਸ਼ਿਵ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਦੀ ਪਤਨੀ ਗਰਭਵਤੀ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਦਾ ਇੱਕ ਬੱਚਾ ਹੋਇਆ। ਬੱਚੇ ਦੇਖਦੇ ਹੀ ਦੇਖਦੇ 11 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਰਾਜੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਕਾਸ਼ੀ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕੇ। ਬਾਅਦ ‘ਚ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਲੇ ਨੂੰ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦੇਣ ਲਈ ਕਿਹਾ।

ਕਾਸ਼ੀ ਜਾਂਦੇ ਸਮੇਂ, ਇੱਕ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਪਤੀ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਕਾਨਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਲਾੜੇ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਤੋਂ ਉਤਾਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤੇ ਇਸ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ‘ਤੇ ਬਿਠਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਲਿਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਤੇ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਦਾ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਆਹ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਦੇ ਦੁਪੱਟੇ ‘ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਅਸਲੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਨਹੀਂ ਹਾਂ, ਪਰ ਤੇਰਾ ਵਿਆਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅਸਲੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਇੱਕ ਅੱਖ ਤੋਂ ਕਾਨਾ ਹੈ, ਪਰ ਵਿਆਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਨੂੰ ਵਿਦਾਈ ਵੇਲੇ ਅਸਲੀ ਲਾੜੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ।

ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਆਪਣੇ ਮਾਮੇ ਨਾਲ ਕਾਸ਼ੀ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਕਾਸ਼ੀ ‘ਚ ਯੱਗ ਦੌਰਾਨ, ਭਤੀਜਾ ਕਾਫ਼ੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਕਮਰੇ ‘ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ਫਿਰ ਜਦੋਂ ਉਸ ਦੇ ਮਾਮੇ ਨੇ ਅੰਦਰ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਿਆ, ਭਤੀਜਾ ਮਰਿਆ ਪਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਸਾਰੇ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਏ। ਫਿਰ ਮਾਤਾ ਪਾਰਵਤੀ ਨੇ ਸ਼ਿਵ ਜੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ, ਇਹ ਕੌਣ ਰੋ ਰਿਹਾ ਹੈ?

ਤਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਇਹ ਸਾਹੂਕਾਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ ਜੋ ਭੋਲੇਨਾਥ ਦੇ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਨਾਲ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਮਾਂ ਪਾਰਵਤੀ ਨੇ ਸ਼ਿਵ ਜੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਵਾਮੀ, ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਕਰ ਦਿਓ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਵੀ ਰੋਂਦਿਆਂ ਮਰ ਜਾਣਗੇ। ਫਿਰ ਭੋਲੇਨਾਥ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਹੇ ਪਾਰਵਤੀ, ਉਸ ਦੀ ਉਮਰ ਸਿਰਫ਼ ਇੰਨੀ ਹੀ ਸੀ, ਪਰ ਮਾਂ ਪਾਰਵਤੀ ਦੇ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਕਹਿਣ ‘ਤੇ, ਭੋਲੇਨਾਥ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਜ਼ਿੰਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਓਮ ਨਮਹ ਸ਼ਿਵਾਏ ਕਹਿੰਦਾ ਹੋਇਆ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਸਾਰਿਆਂ ਨੇ ਭਗਵਾਨ ਸ਼ਿਵ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ।

ਉਸੇ ਰਾਤ, ਭਗਵਾਨ ਸ਼ਿਵ ਨੇ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ‘ਚ ਦਰਸ਼ਨ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਭਗਤੀ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ ਹਾਂ। ਇਸੇ ਲਈ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਜੀਵਨ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਕੋਈ ਵੀ ਭਗਵਾਨ ਸ਼ਿਵ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰੇਗਾ ਤੇ ਇਸ ਕਥਾ ਦਾ ਪਾਠ ਕਰੇਗਾ, ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ ਤੇ ਉਸਦਾ ਭੰਡਾਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਭਰਿਆ ਰਹੇਗਾ।

Disclaimer: ਇਸ ਖ਼ਬਰ ‘ਚ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਤੇ ਆਮ ਜਾਣਕਾਰੀ ‘ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਹੈ। TV9 ਪੰਜਾਬੀ ਇਸ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।