ਕਰਵਾ ਚੌਥ ਦੀ ਪੂਜਾ ‘ਚ ਕਿਉਂ ਭਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਕਰਵਾ, ਜਾਣੋ ਇਸਦੀ ਮਾਨਤਾ ਅਤੇ ਨਿਯਮ
ਕਰਵਾ ਚੌਥ ਦਾ ਵਰਤ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਨ ਦੇ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਚੰਦਰਮਾ ਨੂੰ ਅਰਘ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਵਰਤ ਪੂਰਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਰਵਾ ਚੌਥ ਦੀ ਪੂਜਾ ਵਿੱਚ ਕਰਵੇ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹੱਤਵ ਹੈ। ਕਰਵਾ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਬਣੇ ਘੜੇ ਵਰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਰਵੇ ਨੂੰ ਪੰਜ ਤੱਤਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਘੜੇ ਵਿੱਚ ਪੰਜ ਤੱਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਪਾਣੀ, ਮਿੱਟੀ, ਅੱਗ, ਆਕਾਸ਼, ਹਵਾ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਸਰੀਰ ਵੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਬਣਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਹੁਤਾ ਔਰਤਾਂ ਹਰ ਸਾਲ ਕੱਤੇ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਪੱਖ ਦੀ ਚਤੁਰਥੀ ਨੂੰ ਕਰਵਾ ਚੌਥ (Karwa Chauth) ਦਾ ਵਰਤ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ। ਵਿਆਹੁਤਾ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਇਹ ਵਰਤ ਬਹੁਤ ਖਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਸਾਲ ਇਹ ਵਰਤ 1 ਨਵੰਬਰ ਬੁੱਧਵਾਰ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਇਸ ਦਿਨ ਵਿਆਹੁਤਾ ਔਰਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੀ ਲੰਬੀ ਉਮਰ ਲਈ ਨਿਰਜਲਾ ਵਰਤ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਦਿਨ ਉਹ ਪੂਜਾ ਪਾਠ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਵਰਤ ਦੀ ਕਥਾ ਸੁਣਦੀਆਂ ਹਨ। ਕਰਵਾ ਚੌਥ ਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਨ ਦਾ ਵੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹੱਤਵ ਹੈ। ਔਰਤਾਂ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਕੇ ਹੀ ਵਰਤ ਤੋੜਦੀਆਂ ਹਨ। ਅਜਿਹਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਰਵਾ ਚੌਥ ਦੇ ਦਿਨ ਪੂਜਾ ਵਿੱਚ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਬਰਤਨਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ੁਭ ਅਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕਰਵਾ ਚੌਥ ਦਾ ਵਰਤ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਨ ਦੇ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਚੰਦਰਮਾ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਵਰਤ ਪੂਰਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਰਵਾ ਚੌਥ ਦੀ ਪੂਜਾ ਵਿੱਚ ਕਰਵਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹੱਤਵ ਹੈ। ਕਰਵਾ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਬਣੇ ਘੜੇ ਵਰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਕਰਵੇ ਨੂੰ ਦੇਵੀ ਮਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਮੰਨ ਕੇ ਪੂਜਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪੂਜਾ ਵਿਧੀ ਵਿੱਚ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਕਰਵਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਆਹ ਸਮੇਂ ਲੜਕੀਆਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਤੋਹਫਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹਰ ਕਰਵਾ ਚੌਥ ‘ਤੇ ਔਰਤਾਂ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਇਹ ਹੈ ਪੂਜਾ ਦਾ ਨਿਯਮ
ਕਰਵਾ ਚੌਥ ਪੂਜਾ ਦੌਰਾਨ ਦੋ ਕਰਵ ਰੱਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੇਵੀ ਮਾਂ ਦਾ ਅਤੇ ਦੂਜਾ ਵਿਆਹੁਤਾ ਔਰਤ ਦਾ ਹੈ। ਕਰਵਾ ਚੌਥ ਦੀ ਵਰਤ ਦੀ ਕਥਾ ਸੁਣਨ ਸਮੇਂ ਕਰਵਾ ਪੂਜਾ ਵਿੱਚ ਦੋਵੇਂ ਕਰਵੇ ਪੂਜਾ ਸਥਾਨ ‘ਤੇ ਰੱਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕਰਵੇ ਦੀ ਸਫਾਈ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਵਿੱਚ ਰਕਸ਼ਾ ਸੂਤਰ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਲਦੀ ਅਤੇ ਆਟੇ ਨੂੰ ਮਿਲਾ ਕੇ ਬਣੇ ਘੋਲ ਨੂੰ ਸਵਾਸਤਿਕ ਚਿੰਨ੍ਹ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੱਥ ‘ਚ ਕਣਕ ਜਾਂ ਚੌਲਾਂ ਦੇ ਦਾਣੇ ਲੈ ਕੇ ਕਰਵਾ ਚੌਥ ਦੀ ਕਥਾ ਸੁਣਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਪੂਜਾ ਵਿੱਚ ਦੋ ਕਰਵੇ ਕਿਉਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ?
ਕਰਵਾ ਚੌਥ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਕਰਵਾ ਚੌਥ ਵਰਤ ਦੀ ਕਥਾ ਸੁਣਦੇ ਸਮੇਂ ਪੂਜਾ ਸਥਾਨ ‘ਤੇ ਦੋ ਕਰਵਿਆਂ ਦਾ ਹੋਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਫ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਧਾਰਮਿਕ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਕਰਵੇ ਨੂੰ ਪੰਜ ਤੱਤਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਘੜੇ ਵਿੱਚ ਪੰਜ ਤੱਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਪਾਣੀ, ਮਿੱਟੀ, ਅੱਗ, ਆਕਾਸ਼, ਹਵਾ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਸਰੀਰ ਵੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਬਣਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਕਰਵਾ ਭਰਨ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹੱਤਵ ਹੈ।